ای سرخ گل که باد ربودت ز باغ من         گفتی به باد خیره چه بر باغبان گذشت

هر گه که قاصدی ز ره آمد دلم تپید          دردا  خموش  آمد    از  آستان  گذشت

در دلش شوری بود و در روح اش غوغائی. چون ماهی از آب بیرون افتاده در غم دوری از وطن و فراق، پر و بال میزد. در میان تبعیدی ها لیلا غمگین ترین آنها بود.

                                                                                             منصوره پیرنیا

یاد نامه لیلا پهلوی درپی خاموشی شاهدخت لیلاپهلوی با اشگ چشم و خون دل نوشته و به چاپ سپرده شد. یادنامه لیلا، مجموعه ای یادگاری با بیش از 121تصویر و نوشته  در 86 رویه، چون زندگانی خودش رنگارنگ و خاکستری، یادش ماندگار باد